Firenze parte 2 – Erasmus Plus
Drugi tydzień pracy to zajęcia w ramach kursu MAKING VIDEO.
Roberto Valdez prowadził je znakomicie. Kurs dał mi teoretyczne i praktyczne podstawy dobrego kręcenia filmów. Pracowaliśmy zespołowo, powstały 4 filmy, których akcja toczyła się we Florencji. Film mojej grupy opowiadał o syndromie Stendhala ( rodzaj zaburzenia przejawiającego się przyśpieszonym biciem serca, zawrotami głowy, dezorientacją, a nawet halucynacjami powstającymi u niektórych osób na widok wspaniałości dzieł sztuki i zabytków zgromadzonych na malej przestrzeni). Temat oczywiście wybraliśmy sami. Jak dobrze filmowo opowiedzieć historię? Uwierzcie mi – jest to trudne. Jeśli kiedyś spotkacie Roberto Valdeza – pomyślicie: jestem uczniem takiego mistrza, więc niewątpliwie robię to dobrze; szybko jednak przyjdzie refleksja, że jest to żmudna nauka. Nasz mistrz poświęcił nam sporo czasu jeszcze poza zajęciami, dlatego, że fascynowała nas jego wiedza na temat filmu, aktorstwa. Pytaniom nie było końca, a Florencja jest idealną scenerią dla takiej wymiany wiedzy, niewątpliwie sympatycznego korzystania z czyjegoś dorobku i wzbogacania własnego. I choć we Florencji byłam po raz trzeci, to dopiero ten wyjazd dał mi pełnię doznań – praca własna, przyjemność korzystania z dorobku kulturowego, doskonałe jedzenie, kontakt z twórczymi ludźmi.
Zwiedzanie Toskanii dopełniło poczucia stawania się człowiekiem renesansu. Takim akcentem zakończę tę moją relację. Każdy nauczyciel chciałby być w maleńkiej części Leonardo da Vinci, Bruneleschim czy Dantem. Florencja, ach Florencja!
Bernadeta Obrębowska
