Kaligrafia – Sztuka pięknego pisania

Czy zapomniana? Dziś przeżywa swoje odrodzenie. Powrót do pisma kaligraficznego jest jak sięganie do starych zdjęć, na które patrzymy z sentymentem, odkrywając ich niepowtarzalny nastrój i tajemniczy urok minionych epok. Ludzie zajmujący się kaligrafią zgodnie twierdzą, że pięknego pisma nie można zastąpić. Nawet najpiękniejsza czcionka komputerowa jest pozbawiona duszy. Nie ma w niej emocji, charakteru i myśli osoby pochylającej się nad kartą papieru. Nie ma godzin spędzonych na mozolnym  tworzeniu kształtów liter, które są niepowtarzalne.  Skupienie i praca nad tekstem to walka ze swoimi słabościami, ćwiczenie charakteru i cierpliwości.

Dawne narzędzia pisarskie, stalówka, atrament, gęsie pióro przenoszą nas do początków państwa chrześcijańskiego,  średniowiecznego skryptorium, na Dwór Stanisława Augusta, czy przedwojennego biura w Londynie.  Możemy przyglądać się krojowi pisma tengwar (pismo tzw. tolkienowskie), copperplate, uncjale. To świat niezwykły, magiczny, do którego chciałabym zaprosić.

Tematyka i kroje pisma podążają za uczniem, za jego zainteresowaniami i chęcią zmierzenia się z nowym wyzwaniem.

W tym roku szkolnym zapraszam na spotkania oparte na średniowiecznych krojach pism. Propozycję kieruję do uczniów klas starszych (od kl. V sp. do gimnazjum)

• godziny zajęć do uzgodnienia

Gorąco polecam,

Edyta Kołodziejczyk